Στην πρόσφατη προσφυγική κρίση, οι πολιτισμικές διαφορές μεταξύ των προσφύγων και του τοπικού πληθυσμού στην Ευρώπη απεικονίζονται ως κύριο εμπόδιο για την ένταξη και ως στοιχείο που αυξάνει την απροθυμία του τοπικού πληθυσμού σε ορισμένες χώρες να δεχτούν θετικά τους πρόσφυγες στις δικές τους κοινότητες. Ένας απλός και κατανοητός τρόπος για να τονιστεί αυτή η κοινή λαϊκή κουλτούρα που έχει άμεσο αντίκτυπο και στους δύο πληθυσμούς είναι η χρήση παραμυθιών. Το παραμύθι είναι μια σύντομη δημοφιλής ιστορία που περιλαμβάνει όλα αυτά τα στοιχεία που αποτελούν την πολιτισμική αντίληψη ενός ολόκληρου έθνους σε μια συμπυκνωμένη μορφή. Το σχέδιο αποσκοπεί στη χρήση παραμυθιών ως εργαλείο για την αύξηση της αμοιβαίας κατανόησης και αποδοχής μεταξύ των προσφύγων και του τοπικού πληθυσμού.